مقایسه سبک های یادگیری دانشجویان سال اول و سال پنجم رشته پزشکی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی

زمینه و هدف: در یک نظام آموزشی موفق، سبک یادگیری دانشجویان به­عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی همواره مورد توجه قرار می­گیرد. با شناسایی سبک یادگیری، هم روش تدریس مناسب­تر توسط اساتید و هم روش یادگیری صحیح­تر توسط فراگیران اتخاذ می­شود. این پژوهش با هدف تعیین سبک یادگیری دانشجویان پزشکی و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی صورت گرفت.   روش­کار : در این مطالعه توصیفی– تحلیلی دانشجویان سال اول و پنجم رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، با پاسخ به پرسش ­ نامه استاندارد کلب، شرکت کردند. میانگین کل دروس نظری و عملی کلیه دانشجویان و نمره آزمون پیش­کارورزی و آسکی پایان دوره کارآموزی دانشجویان سال پنجم به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی در نظر گرفته شد .   یافته­ها : بیشترین سبک­های یادگیری در دانشجویان سال اول به­ترتیب، همگرا (3/50 درصد) و جذب­کننده (6/36 درصد)، و در دانشجویان سال پنجم، همگرا (69 درصد) و انطباق یابنده (7/16 درصد) بودند. بین سبک یادگیری دو گروه دانشجویان، اختلاف معنی­داری یافت شد (0001/0= p )، به­طوری که در دانشجویان سال پنجم، سبک همگرا و انطباق یابنده بیش از دانشجویان سال اول و در مورد سبک جذب­کننده و واگرا، نتیجه بالعکس بود. بین سبک یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارتباط معنی­داری یافت نشد.   نتیجه­گیری : با توجه به این­که سبک یادگیری غالب در کلیه دانشجویان همگرا می­باشد و بهترین محیط­های یادگیری در این افراد، استفاده از شبیه­سازی­ها، تکالیف آزمایشگاهی و یادگیری بر پایه حل مسئله می­باشد، لذا شایسته است برنامه­ریزان آموزشی، چنین محیط­هایی را بیشتر فراهم سازند.